κρυφιμαίος

κρυφιμαῑος, -αία, -ον (AM)

μυστικός, άδηλος, κρυφός.

επίρρ...

κρυφιμαίως (Α)

μυστικά, κρυφά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κρύφ- τού κρύπτω (πρβλ. κέ-κρυφ-α) + κατάλ. -ιμαῖος (πρβλ. εμβολ-ιμαίος, επιστολ-ιμαίος)].